آشنایی با دروازه براندنبورگ | Brandenburg Gate

دروازه براندنبورگ بین سال های 1788 تا 1791 به دستور فریدریش ویلهلم دوم (Frederick William II) و در راستای توسعه شهری ساخته شد. معماری این سازه را کارل گوتهارد لانگانس (Carl Gotthard Langhans) بر عهده داشت و آن را به شکل یکی از دروازه های یونان باستان ساخت تا بر جلال و جبروت سازه بیفزاید و حقیقتا که در رسیدن به خواسته اش موفق بود. در حال حاضر دروازه براندنبورگ رو به روی میدان مشهور پاریسر پلاتس (Pariser Platz) و در انتهای خیابان اونتر دین لیندن (Unter den Linden) قرار گرفته است. بد نیست بدانید که از سال 2002 به بعد، هیچ ماشینی اجازه تردد از زیر این دروازه را ندارد.

دروازه براندنبورگ در طول تاریخ رویدادهای بسیاری را شاهد بوده است که از جمله شان می توان به حمله ناپلئون به شهر برلین و دزدیدن مجسمه بالای دروازه اشاره کرد. با روی کار آمدن نازی ها، این سازه نقش پررنگی در تبلیغات سیاسی این ارتش ایفا می کرد و پس از شکست آلمان در جنگ جهانی دوم و تشکیل دو سرزمین آلمان شرقی و غربی، این دروازه سمبل جدایی دو آلمان شد. زمانی هم که این دو سرزمین دوباره به یکدیگر پیوستند و آلمان متحد شد، آن را نماد اتحاد و یکپارچگی ژرمن ها دانستند.

کوآدریگا | مجسمه دروازه

باید بدانید که مهمترین بخش از دروازه براندنبورگ، مجسمه ای ست که بر فرازش قرار گرفته و به نوعی نماد این دروازه به حساب می آید. این مجسمه، هم از نظر ساختاری داستان های بسیاری دارد و هم فراز و نشیب هایی را در طول تاریخ پشت سر گذاشته است. این مجسمه در 1793، یعنی حدودا 2 سال پس از به پایان رسیدن کار ساخت دروازه ساخته و بر روی دروازه نصب شد. به این مجسمه چهار یوغ یا کوآدریگا (Quadriga) می گویند. چهاریوغ، ارابه ای با چهار اسب بود که در دوران امپراتوری روم، فاتحان را بر آن می نشاندند و به روم می آوردند. مجسمه چهار یوغ دروازه، توسط یوهان گاتفرید شدو (Johann Gottfried Schadow) طراحی شده است.در این مجسمه، بر روی اسبی که با ارابه کشیده می شود، ویکتوریا -الهه پیروزی رومی ها- با سمبل صلح در دستش ایستاده است. این مجسمه رو به شرق قرار دارد و نگاه الهه به سوی مرکز شهر است. بر سر ویکتوریا، تاجی از برگ های درخت بلوط به چشم می خورد. در دستش هم نیزه ای دیده می شود که با صلیبی آهنی مزین شده و عقابی هم به رویش نشسته که علامت پروسی ها بوده است.

ژانویه 1933: به روی کار آمدن هیتلر

اولین بار پاول فون هیندنبورگ (Paul von Hindenburg)، رییس جمهوری وایمار، در تاریخ 30 ژانویه 1933 آدولف هیتلر را به سمت صدر اعظم آلمان منصوب کرد. در عصر همان روز، هزاران سرباز قهوه ای پوش و اعضای گروه اس اس (SS) از زیر دروازه براندنبورگ عبور کردند و خود را به سوی کاخ ریاست جمهوری رساندند تا این رویداد مهم را جشن بگیرند. این یکی از اولین تبلیغات سیاسی نازی ها بود که در طول تاریخ رخ داد و در نهایت به جنگ جهانی دوم منجر شد. بد نیست بدانید که بسیاری از تبلیغات سیاسی یا پروپاگاندهای نازی ها به زینت و جلوه گری دروازه براندنبورگ وابسته بود. همچنین رژه ارتش نازی نیز در بسیاری از مواقع در کنار این دروازه برگزار می شد.

پایان جنگ جهانی دوم و تبدیل آلمان به دو بخش شرقی و غربی

هیتلر و نازی ها فخرفروشی های بسیاری با دروازه براندنبورگ کردند؛ اما در نهایت جنگ را باختند و حتا دروازه نیز برای شان خوش شانسی نیاورد. پس از جنگ جهانی دوم، آلمان میان کشورهای آمریکا، انگلیس، فرانسه و شوروی تقسیم شد. سه کشور اول، آلمان غربی را به چنگ آوردند و شوروی به آلمان شرقی دست یافت. با شکست آلمان بسیاری از نقاط شهر برلین به ویرانه تبدیل شدند و دروازه براندنبورگ نیز دچار صدمات قابل ملاحظه ای شد، به ویژه چهاریوغ بالای دروازه بسیار آسیب دیده بود، به طوری که بعدها به کلی با یک مجسمه چهاریوغ دیگر تعویض شد. در این برهه از تاریخ، با جنگ هایی که آلمان پشت سر گذاشته بود و رویدادهای تاریخی، تنها همین دروازه از 18 دروازه شهر برلین، سالم باقی مانده بود.

در یکی از آخرین همکاری های آلمان شرقی و غربی، پیش از آغاز جنگ سرد و کشیده شدن دیوار برلین، دروازه براندنبورگ بازسازی شد. حتما تا به حال نام این دیوار به گوش تان خورده است. دیوار برلین در سال 1961 در مرز برلین شرقی و غربی کشیده شد. در آن زمان دیوار دقیقا رو به روی دروازه براندنبورگ قرار داشت و این جا از مناطق ممنوعه شمرده می شد و مردم محلی و بازدیدکنندگان اجازه دسترسی به آن را نداشتند؛ البته افرادی که در آلمان غربی زندگی می کردند از طریق مناطق مرتفع اطراف به تماشای دروازه می نشستند. اما در آلمان شرقی که در دست شوروی قرار داشت وضعیت بسیار وخیم بود. شوروی، علاوه بر دیوار برلین، دیوار جداکننده دیگری هم در اطراف دروازه براندنبورگ کشیده بود تا مردم را از بازدید این سازه منع کند. در این زمان بسیاری مخفیانه از دیوار بالا می رفتند تا نگاهی به دروازه بیندازند؛ اما اگر گیر می افتادند عاقبت خوشی نداشتند. 

پایان جنگ سرد و فروپاشی دیوار برلین

زمانی که جنگ سرد به پایان رسید و شوروی از آمریکا شکست خورد، دیوارهای میان دو آلمان فرو ریخت و مردم از دو سوی دیوار به سوی هم آمدند تا این یکپارچه شدن شهرشان را جشن بگیرند. یکی از مهمترین نقاطی که برای جشن و پایکوبی انتخاب شد دروازه براندنبورگ بود. افراد بی شماری به این مکان آمدند تا در کنار هم جشن بگیرند. همین موضوع سبب شد تا این دروازه را نماد اتحاد دو آلمان بدانند، همان طور که تا پیش از این، براندنبورگ را نماد جدایی و تفرقه میان آلمان شرقی و غربی می دانستند. تنها چند هفته بعد از فروپاشی دیوار برلین، در تاریخ 22 دسامبر 1989، بسیاری از مردم آلمان شرقی و غربی در کنار دروازه براندنبورگ جمع شدند تا فروپاشی دیوار برلین را جشن بگیرند. در این روز، صدر اعظم آلمان غربی، هلموت کوهل (Helmut Kohl) از مرزهای دو آلمان گذشت و با نخست وزیر آلمان شرقی، هانس مدرف (Hans Modrow) ملاقات کرد.

مطالب مرتبط: 

8 دلیل برای سفر به بارسلونا

برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح شوید.

جهت رزرو تور با شماره 02162714 در تماس باشید.